วันนี้ข้าพเจ้าหายขาดจากโรคใช้โทรศัพท์มือถือขณะขับรถแล้ว
ตั้งแต่ต้นเดือนที่กฏหมายเริ่มใช้ ยังทำอยู่บ้างเป็นระยะระยะ
นิสัยไม่ค่อยดีเท่าไร (บอกตอนนี้ได้เพราะตอนนี้ไม่ได้ทำแล้ว)
สัปดาห์แรกสมอลล์ทอล์คที่ติดมากับเครื่องก็ยังอยู่ดี
ใช้ไปได้สักหนึ่งสัปดาห์ สมอลล์ทอล์คหาย
ก็งง ๆ เหมือนกันว่าหายได้ยังไง
สงสัยสายพันแข้งพันขาตอนเดินลงจากรถแล้วก็เลยหล่นหาย
ไปซื้อใหม่ ใช้ได้สักสัปดาห์นึงสมอลล์ทอล์คเสีย ไม่ได้ยินเสียงขณะพูด
ก็ยังไม่ได้แก้ไขอะไร ผ่านไปอีกสัปดาห์นึง
วันนี้ถึงได้เอาสมอลล์ทอล์คไปให้ทางร้านดูให้ว่าเสียเพราะอะไร
ปรากฏว่าแก้ไขไม่ได้
ทางร้านบอกว่าเวลาเอาสายสมอลล์ทอล์คต่อกับโทรศัพท์
ต้องให้ตรงกับล็อคของมัน
แล้วก็อย่าถอดสายบ่อย ๆ ไม่เช่นนั้นจะทำให้เสียง่ายแบบนี้แหละ
แต่คนขายก็ใจดีเปลี่ยนให้ใหม่
และอาจเป็นเพราะข้าพเจ้าเพิ่งซื้อมาสัปดาห์เดียว
ตอนนี้ได้สมอลล์ทอล์คใหม่แล้วต้องใช้อย่างทนุถนอมหน่อย
ตั้งใจใช้เป็นอย่างดี
วันนี้ข้าพเจ้าจึงหายขาดจากโรคใช้โทรศัพท์มือถือขณะขับรถแล้ว
...ด้วยประการะฉะนี้
สมัครสมาชิก:
ส่งความคิดเห็น (Atom)
4 ความคิดเห็น:
ดีใจด้วยที่หายขาดจากโรคนั้น เราว่าขับรถไปโทรศัพท์ไปมันน่ากลัวอ่ะ ใช้สมอลล์ทอล์กดีแล้วล่ะ
---
ไม่รู้จะมาคอมเมนต์ให้ที่บล็อกไหนดี มีเยอะเหลือเกิน
ก็เลยมาแวะที่บล็อกนี้แทน สวัสดีอย่างเป็นทางการหลังจากกลับมาจากฮาวายแล้ว :)ขอบคุณที่มาติดตามกันเป็นระยะๆแม้จะไม่ค่อยมีอะไรให้อ่านก็ตาม
---
สวัสดียามเช้า
ดีใจจังที่ได้กลับมาคุยกันอีก
เที่ยวสนุกไหม
ใครว่าไม่ค่อยมีอะไรให้อ่านล่ะ
ก็เขียนดีน่าอ่าน
คุณsiamesekid
เป็นคนขยันมุ่งมั่นตั้งใจดีมาก
ชื่นชม ชื่นชม
สวัสดีครับ ยินดีที่ได้รู้จักนะครับ
ขอบคุณสำหรับความคิดเห็นที่บล็อกผมนะครับ
ยินดีที่ได้รู้จักคุณ Little Bird เช่นกัน
วันหลังก็แวะมาเยี่ยมเยียนอีกนะ
แสดงความคิดเห็น